تأثیر تیمارهای کودی بر عملکرد، اجزای عملکرد و القاء تحمل به بیماری اسکب گندم

بیماری فوزاریوز سنبلة گندم که توسط قارچ Fusarium graminearum ایجاد می‌شود یکی از بیماری‌های بسیار زیانبار گندم است که افزون بر کاهش کمیت و کیفیت محصول، قادر به تولید زهرابه‌های خطرناک سرطان‌زا در انسان و دام می‌شود. در این تحقیق تأثیر تیمارهای کودی مختلف (ورمی‌کمپوست، کود شیمیایی و قارچ‌ریشه یا میکوریز) بر عملکرد و بیان چند ژن دخیل در ایجاد مقاومت به بیماری بررسی شد. بدین منظور از گندم رقم فلات در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار در گلخانه استفاده شد. تجزیة واریانس داده‌ها نشان داد که، تأثیر تیمارهای مختلف کودی بر صفات وزن صددانه، ارتفاع بوته، وزن تک بوته، عملکرد دانه، وزن زیست‌توده و شاخص برداشت در سطح احتمال 1درصد معنی‌دار بود. تجزیة نتایج به‌دست‌آمده از بیان ژن‌های مؤثر در مقاومت نشان داد که ژن‌های بتا گلوکوناز و اکسالات اکسیداز در همة تیمارهای کودی نسبت به شاهد افزایش و بالاترین افزایش در تیمار مخلوط کود شیمیایی و ورمی‌کمپوست مشاهده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که کاربرد مخلوط کودهای زیستی و شیمیایی می‌تواند باعث القاء مقاومت اکتسابی ساختارمند (سیستمیک) در گیاهان بیمار شود.